ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!

Με συγχωρείτε πολύ, αλλά χρειάζομαι πραγματικά λίγο χρόνο. Η μετάβαση είναι πολύ δύσκολη γιατί δεν έχω υποστήριξη οξυγόνου και προσπαθώ μόνη μου πλέον σπίτι. Η κούραση να φούσκωσω τους πνεύμονες είναι εξαντλητική και η προσπάθεια είναι πιο δύσκολη από ό,τι περίμενα. Δυσκολεύομαι να μιλήσω και με έχουν πειράξει τα φάρμακα πολύ. Δεν κοιμάμαι καθόλου από τις 23 Ιανουαρίου και αυτό με ταλαιπωρεί πολύ. Έχω πολύ ισχυρή πνευμονία και απαγορεύεται φυσικά να κολλήσω οτιδήποτε.
Τα σημάδια στα χέρια μου, στο πρόσωπό μου δεν μου αρέσουν που τα βλέπω και δεν θέλω να τα δείχνω μέχρι να μαλακώσουν. Είχα την εντύπωση πως η επιστροφή θα ήταν άμεση, στη κανονικοτητα μου, όμως έκανα λάθος.
Το lockdown ήρθε σαν απομηχανης Θεός σε θέμα χρόνου. Θα το εκμεταλλευτώ,όσο καλύτερα μπορώ και θα τρέξω μαραθώνιο μετά!
Δεν αποφεύγω κανέναν, μου είπαν για τη δυσκολία οι γιατροί αλλά δεν τη φανταζόμουν. Τα μηνύματα για ραντεβού, προσφορές, νυφικά μακιγιάζ, βλεφαρίδες, φρύδια, αδυνατώ πραγματικά να τα απαντήσω. Απολογούμαι αλλά πρώτη φορά αδυνατώ!
Δεν με παρεξήγει κάνεις, το γνωρίζω, όμως οφείλω να σας ενημερώσω… γιατί είστε άνθρωποι μου πλέον.

Μαζί θα είμαστε ξανά, όπως πριν με διάθεση και ιδέες. Όχι έτσι.. δεν το θέλω!